Pietrucha odpowiedział tak, że włodarzom w pięty weszło: Zastępca nie tylko nie zna obowiązujących przepisów dotyczących transportu drogowego ale również nie ma świadomości…

Wacław Zoń zwraca się do Bogumiła Pietruchy z prośbą o informację w sprawie zezwoleń na kursy w latach 2013-2016 i korzystania z przystanków komunikacyjnych. Straszy przedsiębiorcę wszczęciem kolejnego postępowania egzekucyjnego.

Odpowiedź Pietruchy to kubeł zimnej wody na czerepy włodarzy.

(…) Pragnę zwrócić uwagę Pańskiemu zastępcy, iż przedstawiony wyrok sądu administracyjnego uprawomocnił się, bowiem wniesiona przez  profesjonalnego pełnomocnika działającego w imieniu Burmistrza Miasta Limanowa skarga kasacyjna została odrzucona, ze względu wniesienia jej po ustawowo nakreślonym terminie.

(…) informuję, iż dalsze kierowanie przez tutejszy Urząd w stosunku do mojej osoby pism mających na celu tylko i wyłącznie zastraszenie mojej osoby bezpodstawnymi postępowaniami administracyjnymi czy egzekucyjnymi zostanie zgłoszone odpowiednim organom ścigania.

Burmistrz Miasta Limanowa
34-600 Limanowa, ul. Jana Pawła II 9

  znak sprawy: GK.7342.36.8.6.2017

  Strona: Bogumił Pietrucha prowadzący działalność gospodarczą pod firmą: Transport Towarowo Osobowy „MAXBUS” z siedzibą w: Pisarzowa 275, 34-654 Męcina.

              W nawiązaniu do przesłanego pisma datowanego na dzień 05 września 2017 r. wskazuję, iż żądanie złożenia wyjaśnień  w zakresie wykonywania kursów z:

• zezwolenia nr 1397 na linię komunikacyjną: Kraków – Limanowa przez Stare Rybie;
• zezwolenia nr 0051 na linię komunikacyjną: Nowy Sącz – Limanowa przez Wysokie;
• zezwolenia nr 1203 na linię komunikacyjną: Kraków – Ujanowice przez Żegocinę;

z uwagi na brak w materiałach Urzędu Miasta uzgodnienia na korzystanie z przystanków komunikacyjnych zarządzanych przez Burmistrza Miasta Limanowa przy drogach miejskich, krajowych i powiatowych w okresie 15 marca 2013 r. do 31 maja 2016 r. jest kuriozalna. Na domiar tego przedstawione żądanie oraz pogląd wyrażony w rzeczonym piśmie sugeruje, że Pański zastępca nie tylko nie zna obowiązujących przepisów dotyczących transportu drogowego ale również nie ma świadomość, iż przedstawiona kwestia
w zakresie ww. zezwoleń była przedmiotem zapadłego w dniu 30 listopada 2016 r. orzeczenia sądowego prowadzonego za sygnaturą akt III SA/Kr 145/16.

Mimo niedopatrzenia tej jakże istotnej okoliczności oraz aby rozwiać obawy i wątpliwości  Pańskiego zastępcy w zakresie wykonywanych ww. zezwoleń  pragnę na wstępie wskazać, co również wynika z ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1907), iż nie jest możliwe wydanie zezwolenia przewoźnikowi, bez dołączenia przez niego do wniosku o wydanie zezwolenia potwierdzenia uzgodnienia na korzystanie z przystanków komunikacyjnych, o czym stanowi art. 22 ust. 1 pkt 3) utd. 

            Kolejno dla potrzeb realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1440) Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad oraz Powiatowy Zarząd Dróg w Limanowej porozumieniami przekazali przystanki na terenie miasta Limanowa zlokalizowane w ciągu drogi krajowej nr 28 w ograniczony zarząd na rzecz Miasta Limanowa.
Zaznaczyć w tym miejscu wypada, iż z treści zawartych porozumień nie wynika aby Burmistrzowi Miasta Limanowa zostały przyznane uprawnienia do wypowiadania uzgodnień zasad korzystania z przystanków zawartych między moją osobą a Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad czy Powiatowym Zarządem Dróg w Limanowej, jak również nie wynika aby uzyskane uzgodnienia traciły swoją moc obowiązującą. Dlatego też, posiadane zezwolenia nr 1397; 0051; oraz 1203 zostały udzielone przed zawarciem ww. porozumień przenoszących prawa wynikające z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o transporcie drogowym do uzgadniania zasad korzystania z przekazanych w zarządzanie przystanków na rzecz Miasta Limanowa reprezentowanego przez Burmistrza Miasta.

 Jak wskazał trafnie w zapadłym rozstrzygnięciu powoływanym na wstępie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 30 listopada 2016 r. o sygn. akt III SA/Kr 145/16, iż:

 „przeoczenie tej istotnej okoliczności dla treści wydanego aktu stanowi, zdaniem Sądu, naruszenie przepisów postępowania poprzez brak dostatecznego wykazania podstaw do dokonania przedmiotowego wypowiedzenia uzgodnienia na korzystanie z przystanków komunikacyjnych”.

 Jako przedsiębiorca zdaję sobie sprawę, że poruszane zagadnienia oraz nieprecyzyjne przepisy mogą sprawić wiele problemów również organowi administracji publicznej, dlatego też pragnę zwrócić uwagę Pańskiemu zastępcy, iż przedstawiony wyrok sądu administracyjnego uprawomocnił się, bowiem wniesiona przez  profesjonalnego pełnomocnika działającego w imieniu Burmistrza Miasta Limanowa skarga kasacyjna została odrzucona, ze względu wniesienia jej po ustawowo nakreślonym terminie.

 Próby szkalowania mojej osoby w zakresie „samowolnego” wprowadzenia linii: Kraków-Limanowa przez Stare Rybie; Nowy Sącz – Limanowa przez Wysokie; Kraków – Ujanowice przez Żegocinę,  budzą poważne wątpliwości nie tylko mojej, ale również Sądu, który przedstawił swoje stanowisko w tym zakresie:

 „Stąd powoływanie się w motywach zaskarżonego wypowiedzenia na „samowolne” wprowadzenie linii przez skarżącego budzi również zastrzeżenia Sądu. Z treści art. 78 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym wynika, że podmioty prowadzące działalność w zakresie regularnego przewozu osób w krajowym transporcie drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym linowo – terenowym, morskim i w żegludze śródlądowej mogą ją nadal wykonywać na podstawie posiadanych uprawnień, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2017 r. Zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym, których termin ważności upływa w dniu 31 grudnia 2016 r., wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2017 r. (ust. 2 art. 78 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym).Zgodnie jednak z treścią art. 79 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym „Działalność w zakresie krajowego regularnego przewozu osób może być podejmowana i wykonywana na podstawie przepisów dotychczasowych, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2017 r., w krajowym transporcie drogowym. Do dnia 31 grudnia 2017 r. przepisy art. 30-37 nie mają zastosowania do regularnego przewozu osób w krajowym transporcie drogowym.”

Pragnę zaznaczyć, iż prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia
30 listopada 2016 r. o sygn. akt. III SA/145/16 korzysta z powagi rzeczy osądzonej, która wyklucza możliwość ponownego postępowania w tej samej sprawie między tymi samymi stronami. Oznacza to, iż ewentualne postępowania wszczęte w sprawie będą nieważne gdyż kwestia uzgodnień na liniach komunikacyjnych Kraków-Limanowa przez Stare Rybie; Nowy Sącz – Limanowa przez Wysokie; Kraków – Ujanowice przez Żegocinę została już prawomocnie osądzona przez sąd na moją korzyść.

Jednocześnie informuję, iż dalsze kierowanie przez tutejszy Urząd w stosunku do mojej osoby pism mających na celu tylko i wyłącznie zastraszenie mojej osoby bezpodstawnymi postępowaniami administracyjnymi czy egzekucyjnymi zostanie zgłoszone odpowiednim organom ścigania.

 Z poważaniem,

Bogumił Pietrucha