Pan M. wygrywa z Sądem Rejonowym w Poznaniu. HFPC obserwuje sprawę
♦ Pan M. zwrócił się do HFPC z prośbą o obserwację sprawy powództwa przeciwko Sądowi Rejonowemu w Poznaniu.
♦ Sąd Rejonowy nie wypłacił mężczyźnie środków wpłaconych na rachunek depozytowy w terminie. Pan M. musiał więc zaciągnąć kolejną pożyczkę, aby spłacić swojego wierzyciela.
♦ Mężczyzna pozwał sąd o bezprawne zaniechanie powodujące szkodę po jego stronie. Sąd odwoławczy zmienił wyrok sądu rejonowego i uwzględnił jego powództwo.
Kilka lat temu pan M. zaciągnął pożyczkę od jednej z wielkopolskich spółek zajmującej się pomocą małym i średnim przedsiębiorcom. Po wydaniu przez sąd nieprawomocnego nakazu zapłaty, pan M. złożył na rachunek depozytowy sądu kwotę pieniężną w celu zabezpieczenia wierzytelności wobec wspomnianej spółki, której był dłużnikiem. Przedłożył on także wniosek o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego. Sąd nie przychylił się jednak do tego wniosku.
Po utrzymaniu w mocy nakazu zapłaty, pan M. przedłożył kolejny wniosek o zwrot świadczenia z depozytu sądowego, co pozwoliłoby na natychmiastowe zaspokojenie wierzyciela. Mimo to, sąd nie zwrócił mężczyźnie pieniędzy . Wierzyciel pana M. postanowił wszcząć postępowanie egzekucyjne. Aby móc w pełni spłacić dług wobec spółki, a także pokryć koszty postępowania egzekucyjnego i zaległe odsetki, niezbędne było zawarcie przez pana M. kolejnej umowy pożyczki, tym razem z bankiem. Ostatecznie mężczyzna uregulował całość zadłużenia dopiero po 6 miesiącach od dnia utrzymania w mocy nakazu zapłaty.
Pan M. i inni uczestnicy postępowania wnieśli w 2016 r. pozew o zasądzenie od Sądu Rejonowego kwoty pieniężnej tytułem odszkodowania za bezprawne uchylanie się sądu od zwrócenia środków pieniężnych znajdujących się na rachunku depozytowym. W swoim pozwie, pan M. powołał się na art. 417 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że w przypadku wyrządzenia szkody przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej, odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Powództwo pana M. zostało jednak oddalone. Sąd Rejonowy w Gnieźnie nie podzielił przyjętej przez powodów argumentacji.
W 2018 r. została wniesiona apelacja. Na tym etapie Pan M. zwrócił się do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka z prośbą o obserwację sprawy. W czerwcu 2019 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu zmienił wyrok sądu I instancji i uznał jego powództwo. W uzasadnieniu sąd odwoławczy wskazał, że gdyby pozwany sąd zachował się zgodnie z prawem, pan M. byłby w stanie zaspokoić swojego wierzyciela w ciągu tygodnia, a w konsekwencji, jego zadłużenie nie wzrosłoby i nie byłoby wszczynane postępowanie egzekucyjne.
⇒12.11.2014 – złożenie na rachunek depozytowy świadczenia jako zabezpieczenia roszczenia oraz złożenie wniosku o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego
⇒21.04.2015 – oddalenie wniosku o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego
⇒29.05.2015 – złożenie wniosku o zwrot świadczenia z depozytu sądowego
⇒16.10.2015 – przelanie na konto pana M. środków zdeponowanych na koncie depozytowym
⇒9.11.2015 – zaciągnięcie nowego długu przez pana M.
⇒10.11.2015 – uregulowanie całości zadłużenia w postępowaniu egzekucyjnym
⇒11.01.2015 – złożenie pozwu przez pana M.
⇒17.04.2018 – oddalenie powództwa
⇒18.07.2018 – złożenie apelacji
⇒27.09.2018 – zwrócenie się przez pana M. do HFPC z prośbą o obserwację sprawy
⇒4.06.2019 – wyrok Sądu Okręgowego – zmiana zaskarżonego wyroku na korzyść pana M.